Eppur si muove
In Buitenhof wordt voor de verkiezingen elke keer een lijsttrekker uitgenodigd voor een interview. De eerste – en dus door Buitenhof als minst interessante lijsttrekker gekozen kandidaat die ze wel uitnodigen - is Thierry Baudet. Misschien zijn er ook kandidaten die ze niet uitnodigen.
In ieder geval werd hij niet bewonderend aangekeken zoals Jort Kelder dat een week eerder deed bij Op1. Jort Kelder organiseert jaarlijks een feestje op Texel en daar mogen de Amsterdamse spraakmakers of praatjesmakers ook komen – Baudet is één van de gasten. Het zijn dus een beetje vrienden en dus is het journalistiek gezien een slecht idee om hem te interviewen – tenzij je de vriendschap op de tocht durft te zetten.
Dankzij dit programma weten we dat voor Jort Kelder vriendschap boven journalistieke zuiverheid gaat. Dit kun je prijzen, of juist niet. Gaat werk voor vriend of vriend voor werk? Zeg het maar. Ik ga het niet zeggen. Maar dat terzijde.
Bij Buitenhof hadden ze besloten Baudet wel kritisch te benaderen. Enkele onzinnigheden, die hij al eerder de ruimte in had gegooid, werden met feiten bestreden. Prima. Het probleem met Thierry blijkt dat hij niet is geïnteresseerd in feiten – hij wil liever uitleggen dat anderen hem niet begrijpen. Discussie met Thierry leidt tot niets, dat weten we nu dankzij Buitenhof.
Maar, zo zei Thierry, zijn wetenschap werd inderdaad verguisd en de peers controleerden de wetenschappelijk bijdragen van klimaatwetenschappers. In die zin was hij net Galileo Galilei (ik heb het even opgezocht, maar hij zei het uit zijn hoofd), die ook door zijn peers werd veroordeeld. De interviewer kon hier niets mee. Punt voor Thierry, zou je zeggen, maar ook nu weer blijkt het een vals punt. Het waren niet de peers, de collega wetenschappers die Galileo veroordeelden, maar de kerk. Het waren dus aanhangers van een ideologie, politici, voor wie het bepalen van het wereldbeeld gelijk stond aan het behouden van macht. En laat Thierry nu net ook een politicus zijn – iemand van wie het werk bestaat uit het verwerven van macht en niet uit het verwerven van kennis.
Als hij zichzelf op één lijn met de paus had gezet, ook iemand die zich boven elke discussie verheven had gevoeld, ja dan had ik Thierry gelijk gegeven. Maar dat deed hij niet. Hij vergeleek zijn overgeschreven broddelwerk met dat van een echte wetenschapper die na noeste arbeid iets baanbrekends had ontdekt. En dat, mijn beste lezer, dat geeft hem geen pas.
Natuurlijk – in het debat geldt voor Thierry ook: eppur se muevo. En toch beweegt hij. Als je hem een bewijs levert, beweegt hij naar een ander argument om dezelfde mening als feit te presenteren.
Geplaatst in de categorie: actualiteit